Το 45% των εμπορευμάτων διακινείται οδικώς, εντός της ΕΕ, και το 40% δια θαλάσσης

Οδικώς μεταφέρεται σχεδόν το 45%  των εμπορευμάτων που διακινούνται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τις θαλάσσιες μεταφορές να ακολουθούν κατά πόδας με ποσοστό της τάξης του 40%, ενώ όπως σημειώνει το Euractiv Γαλλίας, το υπόλοιπο 15% μοιράζεται ανάμεσα στις σιδηροδρομικές και τις εσωτερικές πλωτές μεταφορές.

Όπως προκύπτει, οι οδικές μεταφορές εξακολουθούν να είναι ο «ηγέτης» των ευρωπαϊκών εμπορευματικών μεταφορών, παρά το "βαρύ" αποτύπωμα άνθρακα που αφήνουν. Ο τομέας έχει ένα πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων του, υπό την έννοια ότι δεν πληρώνει άμεσα για την υποδομή που χρησιμοποιεί, τη ρύπανση που εκπέμπει ή τα ατυχήματα που προκαλεί. 

«Η μεταστροφή στις καθαρές μεταφορές είναι μία από τις προτεραιότητες της ευρωπαϊκής πολιτικής μεταφορών. Όμως οι στόχοι δεν έχουν επιτευχθεί ακόμη», δήλωσε ο Eric Banel, εκπρόσωπος της Ένωσης Γάλλων Εφοπλιστών. Και συνεχίζει, «δεν έχουμε ακόμα βρει έναν τρόπο για να εκτιμηθεί η πραγματική προστιθέμενη αξία από τις θαλάσσιες μεταφορές, και το θέμα δεν έχει αντιμετωπιστεί από τις ευρωπαϊκές πολιτικές». 

Εκ μέρους της περιβαλλοντικής ΜΚΟ Surfrider, η Antidia Citorès, σχολιάζει ότι «παρά τα ορισμένα μειονεκτήματα, οι θαλάσσιες μεταφορές είναι οι πιο καθαρές από την άποψη των εκπομπών CO₂».

Η μεταβαλλόμενη φύση της ΕΕ μπορεί να εξηγήσει ως ένα βαθμό τη στασιμότητα του τομέα των θαλάσσιων μεταφορών. Ο Jean-Marie Millour, από το Κέντρο Προώθησης Short Sea, εξήγησε ότι «η στασιμότητα του μεριδίου αγοράς του τομέα των θαλάσσιων μεταφορών θα πρέπει να εξεταστεί μαζί με τη διεύρυνση της ΕΕ στην ηπειρωτική Ευρώπη και τις χώρες που είναι σε μεγάλο βαθμό μεσόγειες».

Στο πλαίσιο αυτό, το γεγονός ότι οι θαλάσσιες μεταφορές έχουν διατηρήσει το μερίδιό τους στην αγορά θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια σχετική επιτυχία για την ευρωπαϊκή πολιτική.

Μεταξύ των προκλήσεων στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών μικρής απόστασης είναι το χαμηλό κύρος του στην πολιτική ατζέντα. «Δυστυχώς, οι θαλάσσιες μεταφορές δεν είναι ψηλά στην λίστα των πολιτικών προτεραιοτήτων», δηλώνει ο Millour και προσθέτει ότι «η πλειονότητα των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων σε υποδομές μεταφορών απορροφάται από τον σιδηροδρομικό τομέα».

Πράσινος φόρος VS πράσινο μπόνους

Πέρα από την αποτυχία των πολιτικών να αναγνωρίσουν τα οφέλη των θαλάσσιων μεταφορών, ο τομέας έχει επίσης τεθεί σε μειονεκτική θέση από την ευνοϊκή μεταχείριση των επιχειρήσεων οδικών μεταφορών. «Μπορούμε να πούμε ότι οι οδικές μεταφορές ενθαρρύνονται και όχι ότι οι θαλάσσιες μεταφορές αποθαρρύνονται», είπε ο Dominique Riquet, αντιπρόεδρος της Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις μεταφορές.

Τα σχέδια για να αναγκάσουν τον κλάδο των οδικών μεταφορών να απορροφήσει το εξωτερικό κόστος του, με την θέσπιση επιπλέον οικολογικών φόρων σε φορτηγά, έχουν σημειώσει πρόοδο στην Ευρώπη. Αλλά η εγκατάλειψη του οικολογικού φόρου της γαλλικής κυβέρνησης είχε άμεσες αρνητικές συνέπειες για τις οικονομικά προβληματικές θαλάσσιες εμπορευματικές μεταφορές της ΕΕ. 

Πηγή: http://www.metaforespress.gr/logistics/item/10747-to-45-ton-emporevmaton-diakineitai-odikos-entos-tis-ee-kai-to-40-dia-thalassis.html